Napakasakit na katotohanan sa loob ng 30 segundo
have you seen this Presidentiable infomercials?
thats the awful truth in 30 seconds.
Treinta segundos lamang pero ikay mapapamura, pero sa Pinoy na nag-iisip, it’s blatant premature political advertising.
Taka ka ba kung ano ang sasabihin ng mga tatakbong ito kung wlang script ??
Tara! pasukin naten ang kanilang mga isipan at tuklasen ang tunay na nilalaman...
Presidentiable Manuel Villar at ang itik..
“Bata pa lang ako inambisyon ko nang yumaman. Kaya nagsikap po ako. Tiniis ko ang buhay bilang tindero ng hipon at isda sa Divisoria hanggang sa makaipon at makapag-aral sa kolehiyo. Sa UP, nakilala ko ang ubod nang yamang si Cynthia Aguilar. Nagsipag ako sa panliligaw, at nagtiyaga ako kay Cynthia, kaya’t kami ay naging magkasintahan at ‘di kalaunan ay naging mag-asawa.
Dahil sa ibayo pang sipag at tiyaga at sa tulong na rin ng yaman ng pamilya Aguilar, napalago ko ang sarili naming mga negosyo. Kaya ngayon, heto: nakahiga kami sa limpak-limpak na salapi. Sabi nila, lahat ng tao, may utang. Wala raw taong walang utang. Mali po. Ako walang utang. Kaming mag-asawa, walang utang. Kaya‘t sa darating ng eleksyon, gusto kong mabawasan naman kahit konti ang aming kayamanan. Ipapamahagi namin ito sa mga nangangailangan. Sana, isa ka sa masuwerteng maambunan.
Manny Villar po…. gustong maging pangulo ng Pilipinas. Sa sipag at tiyaga… at sa laki ng perang naipundar naming mag-asawa, ‘yakang-yaka ang kampanya! Hindi po para sa amin ang aming ginagawa, para po ito sa inyo.”
Presidentiable MANUEL ROXAS II at ang Pedicab
“Never pa kong nakasakay sa pedicab. Pero nang sabihin ng aking PR agency na kailangan kong sumakay dito for a TV commercial, na-excite po ako. Imagine, apo ng isang dating presidente, dating DTI secretary, dating congressman, at ngayon ay senador, sasakay sa padyak?! Hindi ko yata keri. Pero nagbago ang isip ko nang sabihin sa akin ni Korina, “Mar, handa ka na ba? You need to do this. You know… para kagatin ka ng masa. Just pretend na isa ka sa kanila. Kunwari hindi ka kabilang sa old rich na pamilya. Go ahead honey, padyak your way to the palace!”
So heto po, napapanood n’yo ako ngayon sa commercial na ito driving a pedicab. Mahangin. Maaliwalas. Pero putttttt*ng-ina, ang sakit pala sa tuhod! Pero keri lang. Kung ang kapalit naman nito ay ang tagumpay sa eleksyon, why not?
Mar Roxas po… dating palengkero, ngayon, pedicab driver na. Kapag ‘di pa ko pumasok sa top 5 sa susunod na survey… baka subukan ko naman ang ibang trabaho: street sweeper, construction worker, traffic enforcer, caregiver o kahit macho dancer. Bahala na. Basta ‘wag n’yong kakalimutan… sama-sama tayo. Hindi ko kayo pababayaan. Lalaban tayo. At lahat nang ginagawa ko para sa bayan.”
“Bang!
Matapang.
Bang!
May paninindigan.
Bang!
Walang inuurungan.
Ping Lacson po. Simpleng tao. Galit sa ipokrito. Kaaway ng tiwali. Walang sinasanto.
Sa ayaw at sa gusto n’yo, tatakbo ako sa pagkapangulo.
At kung may gustong pumigil sa aking pagkandidato, isa lang ang masasabi ko:
Bang!”
the formula never changed...they would always trumpet their affection and concern for the poor. They’ll carry a baby, mingle with the sweaty, or kiss a toothless oldie. How sweet. How compassionate. How TRAPO...:D