Enemy
Enemy
From Wikipedia, the free encyclopedia
An enemy is a person who hates or dislikes another person. The opposite of a friend.
May naalala na naman ako, nung maliliit kami lagi kaming magkakaaway ng mga kapatid ko.Ako kadalasan ang nang aaway sa 2 kong ate at sa sumunod sa akin.
Bad girl kasi ako .Pero teka lang bata pa ako noon! sabi nga ,pagbata pagpasensyahan na at di pa alam ang ginagawa.
Normal lang siguro sa magkakapatid ang magkakaaway at pagkatapos bati bati na ulit(bati ko sila pero kailangan ko munang makaganti,nyahahahah,kaya ayun palo na naman pwet ko ng mama ko)
Ang napapansin ko lang ,bakit may mga tao na ang FEELING at PALAGING SINASABI AY KAAWAY SIYA AT DI KAKAMPI OR DI KAANIB.
Na sa totoo lang ay di naman pumasok sa isip ng iba or ng pamunuan ng tanggapan ,sekta or grupo na siya ay kaaway or Enemy in english.
Bakit kaya may mga tao na palaging itinatanim at isinasaksak maging sa isip ng ibang tao na siya ay ganun.
At yang kakampi or kaaway,naalala ko lang yan na COMMONLY USED WORD NG MGA BATA NA NAGLALARO.
sasabihin nung isa:
"Belat di kita bati!!!!"tapos iiyak yung inaway at sasabihing "sumbong kita sa nanay ko,waahhh,hu,hu,hu."
Tapos sasabihin nung isang kalaro"halika dito, di natin bati yan,hanap pa tayo kakampi"eheheh,ayun tuloy lalong umiyak yung bata.
May ganun talag apg mga bata,di maiiwasan ang mga away away at maya maya bati na.
Pero sa matatanda. di na yata maganda pakinggan yang word na kampi or kaaway.
May dahilan siguro... Di kaya iyon ay dahil sa tinatawag na PRIDE ?
Pride is, depending on the interactional and cultural context, either a high sense of one's personal status (i.e., leading to judgements of personality and character) or the specific mostly positive emotion that is a product of praise or independent self-reflection. Philosophers and social psychologists have noted that pride is a complex secondary emotion which requires the development of a sense of self and the mastery of relevant conceptual distinctions (e.g., that pride is distinct from happiness and joy) through language-based interaction with others[1]. Some social psychologists identify it as linked to a signal of high social status.[2] One definition of pride in the first sense comes from St. Augustine: "the love of one's own excellence".[3] In this sense, the opposite of pride is humility.
Pride is sometimes viewed as excessive or as a vice, sometimes as proper or as a virtue. While some philosophers such as Aristotle (and George Bernard Shaw) consider pride a profound virtue, most world religions consider it a sin.
